شواهد غیر مستقیمی از کشت سیب بازار ارومیه در هزاره سوم پیش از میلاد در خاورمیانه وجود دارد. تولید سیب قابل توجهی در دوران باستان کلاسیک اروپایی وجود داشت و قطعاً پیوند آن در آن زمان شناخته شده بود.
پیوند بخشی ضروری از تولید سیب خانگی مدرن است تا بتوان بهترین ارقام را تکثیر کرد. مشخص نیست که پیوند درخت سیب چه زمانی اختراع شد.
سیب‌های زمستانی که در اواخر پاییز چیده می‌شوند و درست بالای نقطه انجماد ذخیره می‌شوند، برای هزاران سال یک غذای مهم در آسیا و اروپا بوده‌اند.
از میان بسیاری از گیاهان دنیای قدیم که اسپانیایی ها در قرن شانزدهم به مجمع الجزایر چیلوئه معرفی کردند، درختان سیب به ویژه به خوبی سازگار شدند.
سیب در قرن هفدهم توسط استعمارگران به آمریکای شمالی معرفی شد و اولین باغ سیب در قاره آمریکای شمالی توسط کشیش ویلیام بلکستون در سال 1625 در بوستون کاشته شد.
تنها سیب‌های بومی آمریکای شمالی، سیب‌های خرچنگ است که زمانی سیب معمولی نامیده می‌شد. ارقام سیب که به عنوان بذر از اروپا آورده شده بودند در مسیرهای تجاری بومی آمریکا پخش می شدند و همچنین در مزارع استعماری کشت می شدند.
یک کاتالوگ نهالستان سیب ایالات متحده در سال 1845، 350 عدد از بهترین ارقام را به فروش رساند که نشان دهنده تکثیر ارقام جدید آمریکای شمالی در اوایل قرن 19 است.
در قرن بیستم، پروژه های آبیاری در شرق واشنگتن آغاز شد و اجازه توسعه صنعت میوه چند میلیارد دلاری را داد که سیب محصول پیشرو در آن است.
تا قرن بیستم، کشاورزان سیب‌ها را در زیرزمین‌های ضد یخبندان در طول زمستان برای استفاده خود یا برای فروش ذخیره می‌کردند. حمل و نقل بهبود یافته سیب های تازه با قطار و جاده نیاز به ذخیره سازی را جایگزین کرد.
از امکانات جوی کنترل شده برای تازه نگه داشتن سیب در تمام سال استفاده می شود. تاسیسات اتمسفر کنترل شده از رطوبت بالا، اکسیژن کم و سطوح کنترل شده دی اکسید کربن برای حفظ تازگی میوه استفاده می کنند. آنها اولین بار در دهه 1960 در ایالات متحده مورد استفاده قرار گرفتند.
در اساطیر نورس،(نوشته شده در قرن سیزدهم توسط) به عنوان سیبی به خدایان ارائه می شود که به آنها جوانی ابدی می بخشد. محقق انگلیسی اچ. آر است.
