و آنچه کشمش سبز کارتونی کشمش (از فرانسوی قدیم یا فرانسوی قدیم شرقی، از لاتین توت انگور) انگور خشک است. اصطلاح «کشمش» هم اصطلاح عام برای همه انگورهای خشک است.
و هم اصطلاح خاص برای میوه خشک یک رقم خاص انگور. آنها در زمان رسیدن برداشت می شوند و سپس در آفتاب یا سایه خشک می شوند تا زمانی که رطوبت توت ها تنها حدود 15 تا 18٪ باشد. این نیاز به غلظت فروکتوز حدود 33٪ دارد.
رنگ آنها زرد عسلی تا قهوه ای تیره است. چهار تا پنج کیلوگرم انگور یک کیلوگرم کشمش را می سازد. گزارش OIV آماری در مورد انگورسازی با داده های تولید کشمش ارائه می دهد.
سلطانا، کشمش، انگور این همه اصطلاح برای یک میوه؟ این فرآیندهای مختلف خشک کردن است که تفاوت را ایجاد می کند. هزاران سال پیش، حفظ مواد غذایی و تهیه منابع از این طریق برای مردم مهم بود.
خشک کردن انواع توت ها، قارچ ها یا گوشت توسط گرمای خورشید یک راه ساده برای حفظ آنها بود. بنابراین در منطقه مدیترانه، کشمش در سال 2000 قبل از میلاد به عنوان یک ماده خام با ارزش در نظر گرفته می شد.
اولین تاکستان ها در اسپانیا، کورینت (یونان)، ایران، ترکیه، ایران و عراق کاشته شدند. این منجر به تجارت کشمش سریع شد. حتی زمانی که هانیبال از کوه های آلپ عبور کرد، کشمش به عنوان میوه خشکی که با خود حمل می کرد ذکر شد.
امروزه حدود 16000 نوع مختلف انگور وجود دارد. انگور آنها به شراب یا آب میوه تبدیل می شود یا به صورت خشک شده به عنوان کشمش فروخته می شود. امروزه ایالات متحده آمریکا (کالیفرنیا)، ترکیه، استرالیا و ایران از بزرگترین تولیدکنندگان میوه خشک محبوب هستند.
انگور خشک را در اصطلاح عامیانه کشمش می گویند. برگرفته از اصطلاح فرانسوی قدیمی کشمش. اما در تجارت، نام های دیگری مانند سلطان، انگور یا مویز را می توان یافت. این نام های مختلف مربوط به مناطق رشد، طبیعت و فرآیند خشک شدن میوه است.
کشمش سلطاناها انگورهای خشک شده انگور سلطانا (بدون دانه تامپسون) هستند. این واریته مخصوصاً برای تهیه میوه خشک محبوبیت دارد زیرا شیرین، بدون دانه و پوست نازک است.
هنگامی که انگورها پس از یک پروسه پرورش طولانی در نهایت بدون دانه روی انگورها رشد کردند، به افتخار سلطان ترک، آنها را انگور سلطانا نامیدند. نام سلاطین نیز از همین جا گرفته شده است.
