در چند سال اخیر، دنیای مدرن به طور قابل توجهی استفاده از دستگاه های تلفن همراه را به ویژه به دلیل توسعه مزایای آنها افزایش داده است.
با این حال، از آنجایی که تلفن همراه منبع تشعشعات الکترومغناطیسی است که در نزدیکی سر انسان قرار دارد، این پیشرفت منجر به نگرانی های جدی در مورد خطرات بالقوه سلامتی ناشی از قرار گرفتن طولانی مدت در معرض تابش الکترومغناطیسی شده است.
از این رو، گسترش عمده این دستگاه ها تمرکز را به سمت تحقیق در مورد تأثیر امواج الکترومغناطیسی بر بدن انسان و برآورد خطرات سلامتی معطوف کرد.
در هنگام مکالمه از طریق تلفن همراه، گوش بیشترین عضوی که در معرض تشعشعات الکترومغناطیسی قرار می گیرد، در حالی که در پیامک و گشت و گذار در اینترنت، چشم است.
علاوه بر این، باید به وجود شیشه های فریم فلزی مانند فریم عینک ایتالیا توجه شود که بر توزیع میدان الکتریکی و میزان انرژی جذب شده تأثیر می گذارد، زیرا قاب فلزی رسانای بسیار خوبی است.
بر اساس مطالعات قبلی، اقدامات ایمنی که حداکثر سطوح مجاز برای قرار گرفتن در معرض میدان های الکترومغناطیسی را تجویز می کند در استانداردهای ایمنی اتخاذ شده است.
همچنین، میدان الکترومغناطیسی به عنوان بالقوه سرطان زا برای انسان شناخته شده است و به عنوان سرطان زا گروه 2B طبقه بندی شده است.
مطالعات اولیه، که به تعامل بین بدن انسان و EMF از تلفن همراه اشاره دارد، بر اساس مدلهای بسیار سادهای بود که فقط شامل یک یا چند لایه بود که قرار بود ویژگیهای بافت سر انسان را نشان دهد.
نتایج بهدستآمده با استفاده از این نوع مدل مشکوک هستند، زیرا آنها به طور کامل وضعیت واقعی بافتهای خاص را منعکس نمیکنند.
به دلیل سادگی، این مدل ها نمی توانند شرایط مرزی را در انتقال بین بافت ها و اندام های بیولوژیکی مختلف در نظر بگیرند.
مطالعات متعددی به تأثیر تشعشعات الکترومغناطیسی از تلفن های همراه در یک مدل پیچیده تر و سه بعدی از سر انسان اشاره دارد.