حاضر یا با یکی از دیگر محصولات براسیکا. 19 نوع کلم پیچ سفید در یونانیان با نام کرامبه و برای رومیان به نام براسیکا یا اولوس شناخته می شد. 25 گونه باز و برگدار (کلم پیچ) در یونانی با نام رافانوس و در لاتین به نام caulis شناخته می شد.
کشت کلم در مصر بطلمیوسی تحت تأثیر کرامبه یونانی، که گیاهی آشنا برای اجداد مقدونی بطلمیوسیان بود، به عنوان گرام شناخته می شد. 24 در دوران روم اولیه، صنعتگران و کودکان مصری کلم و شلغم را در میان طیف گسترده ای از سبزیجات و حبوبات می خوردند.
کریسیپوس از کنیدوس رساله ای در مورد کلم نوشت که پلینی از آن اطلاع داشت، 27 اما هنوز باقی نمانده است. یونانی ها متقاعد شده بودند.
که کلم ها و انگورها دشمن یکدیگرند و کلم هایی که خیلی نزدیک به انگور کاشته می شوند بوی نامطبوع خود را به انگور منتقل می کنند. این حس مدیترانه ای از ضدیت امروز باقی مانده است.
برخی از رومی‌ها براسیکا را لوکسی برای میز می‌دانستند، ۲۹ اگرچه لوکولوس آن را برای میز سناتوری نامناسب می‌دانست. 30 سنت‌گراترین کاتو بزرگ، حامی یک زندگی ساده جمهوری‌خواهانه، کلم پخته یا خام را با سرکه می‌خورد.
او گفت که از همه سبزیجات دیگر پیشی گرفته است و سه گونه را به طور قابل قبولی متمایز می کند. او همچنین نشانه هایی در مورد استفاده دارویی از آن ارائه کرد، که به ادرار کلم خوار گسترش می یابد، که در آن کودکان را می توان شستشو داد.
31 پلینی بزرگ هفت نوع را فهرست کرد که از جمله آنها می توان به کلم پمپئی، کلم کومه و کلم سابلی اشاره کرد.
به گفته پلینی، کلم پمپئی که تحمل سرما را نداشت، بلندتر است و کنده ای ضخیم در نزدیکی ریشه دارد، اما بین برگ ها ضخیم تر می شود، اینها کمیاب تر و باریک تر هستند، اما لطافت آن کیفیتی ارزشمند است.
29 کلم پومپیا توسط کلوملا در نیز ذکر شده است.32 آپیکیوس دستور العمل های متعددی برای کولیکولی، جوانه های کلم جوان ارائه می دهد.
یونانی‌ها و رومی‌ها ادعا می‌کردند که انواع کلم‌های خود کاربردهای دارویی دارند که شامل تسکین نقرس، سردرد و علائم مصرف قارچ سمی می‌شود.
